W historii współczesnego kina było już wiele produkcji, których głównym zadaniem było oszołomienie widza bogactwem kolorów, wizualnym przepychem i efektami specjalnymi. Wystarczy wspomnieć choćby takie space opery jak „Star Trek”, „Strażnicy Galaktyki” i „Gwiezdne wojny”. Autorskie filmy typu „Mad Max: Na drodze gniewu”, a nawet nieco bardziej przyziemne produkcje jakCzytaj dalej…
Każdy chyba z nas słyszał o Dunkierce we Francji, mniej lub więcej w swoim życiu. Czy to na lekcjach historii, czy też w książkach i Internecie. Miło jest też, że dziełem tym zajął się sam Christopher Nolan, którego szczególnie cenię po uratowaniu filmów o Batmanie i jeszcze kilku innych tytułach.Czytaj dalej…
Kilka słów od wydawnictwa: „Opowiedziana na nowo baśń tysiąca i jednej nocy. Ona jest potężnym dżinnem. On złodziejem z ulicy. Połączyła ich pradawna magia. Kiedy Aladyn odnajduje magiczną lampę, Zahra zostaje przywrócona światu, którego nie widziała od pięciuset lat. Ludzie i dżinny pozostają w stanie wojny, więc aby przetrwać, musiCzytaj dalej…
Trylogia „Planety Małp” to ewenement, który na próżno porównywać z jakąkolwiek inną serią filmową. Okazuje się bowiem, że rebooty czasem mogą być czymś dobrym! Ba. Nawet bardzo dobrym. Wszystko zaczęło się w 2011 roku wraz z „Genezą”, która – coby dużo nie mówić – została przyjęta przez pamiętających kiczowate częściCzytaj dalej…
Zawodowy tłumacz, który dotychczas żył całkowicie rutynowo, dostaje zlecenie dotyczące starego dziennika wypraw niewiadomego pochodzenia. Z chwilą, gdy mężczyzna zaczyna tłumaczyć zapiski, jego życie zmienia się diametralnie. Sam nie wie dlaczego historia wyprawy po stare księgi Majów zaczyna wywierać na niego tak wielki wpływ. Wszystko, co uważał za zmyślone, nagleCzytaj dalej…
W ostatnim czasie, przy okazji pisania recenzji czy to udanych, czy tych niewykorzystujących swojego potencjału przedstawicieli kina grozy, niemal jak mantrę powtarzam, iż najlepsze horrory powstają w konwencji kina niezależnego. To przychodzi po zmroku Treya Edwarda Shults’a jest tej tezy idealnym potwierdzeniem. Szkoda tylko, że nieudolna kampania marketingowa tego filmu,Czytaj dalej…
Co bardziej do ciebie przemawia – obowiązek, czy miłość? Co jest dla ciebie ważniejsze? Wyobraź sobie, że żyjesz w innym świecie, w którym obowiązują brutalne zasady. Jeśli jesteś mężczyzną, oczekują od ciebie opanowania i waleczności, od kobiety natomiast wymaga się bezsprzecznego posłuszeństwa i skromności. Masz swoje obowiązki – musisz jeCzytaj dalej…
Po lekko autystycznym Peterze Parkerze w wykonaniu Toby’ego Maguire i po całkiem udanej, ale niestety niewspartej dobrymi filmami interpretacji postaci przez Andy’ego Garfielda, przyszedł czas na dużo młodszego i – na pierwszy rzut oka – dużo bardziej pasującego do roli Pajęczaka, Toma Hollanda. Na szczęście już w swoim krótkim epizodzieCzytaj dalej…
Długo myślałem od czego rozpocząć recenzję tego filmu. Czy od napomknięcia jaką perełką wśród zjadającego swój ogon kina akcji, jest Baby Driver, czy może od porównania do serii „Szybkich i wściekłych”, której następne, coraz bardziej oderwane od rzeczywistości części, prawdopodobnie rozgrywać się będą gdzieś daleko daleko w odległej galaktyce. MógłbymCzytaj dalej…
Każda historia ma swoje zakończenie – czasami szczęśliwe, kiedy indziej nie. Nie możemy tego powstrzymać. Choć możemy pragnąć, aby coś nigdy się nie skończyło, to i tak prędzej, czy później nastąpi koniec. Wyobraźcie sobie, że od wielu miesięcy szukacie tajemniczej istoty, którą znacie tylko z legend. Czujecie, że jesteście corazCzytaj dalej…
Nadszedł czas na napisanie paru słów o płycie zespołu So Slow „3T” i muszę przyznać, że jak przystało na prawdziwą ignorantkę, ani nazwa zespołu, ani też tytuł za wiele mi nie powiedziały. Ale dzięki temu odbieram muzykę z danego krążka taką, jaka dla mnie jest, a nie przez pryzmat ewentualnychCzytaj dalej…
Pod koniec czerwca swoją premierę miała druga część historii Violet i Luke’a. Mniej więcej pół roku temu mieliśmy okazję obserwować rozwój ich relacji, a dzisiaj chciałabym podzielić się z wami moją krótką opinią na temat najnowszego dzieła Jessici Sorensen. Zapraszam 🙂 Jeśli podobała Wam się pierwsza część – „Przeznaczenie VioletCzytaj dalej…
Dotychczas Netflix kojarzył się widzom przede wszystkim z udanymi bądź (ale to rzadziej) mniej udanymi serialowymi produkcjami. Choć platforma systematycznie wypuszczała na rynek swoje oryginalne pełnometrażowe tytuły tj. „Spectral” lub kiczowaty „The Do-Over”, to filmy ciągle były traktowane przez abonamentów jako ciekawostki, po które można sięgnąć, gdy już całkowicie wysuszymyCzytaj dalej…
Książka „Święte prawo. Historie ludzi i kamienic z reprywatyzacją w tle.” stanowi reportaż na temat afery reprywatyzacyjnej, o której coraz głośniej mówi się publicznie. Zdaje sobie sprawę, że nie każdego interesuje ten temat. Początkowo ja też prześlizgiwałam się po nim. Wystarczały mi lakoniczne wiadomości z Faktów i innych Fleszy. PewnieCzytaj dalej…
O nowej trochę surfrockowej płycie L.Stadt, węgierskim eksperymencie metalowym Thy Catafalque, o najnowszym filmie Xaviera Dolana- „To tylko konie świata”, o trudach młodości w książce „Wzburzenie” Philipa Rotha, o czterech przyjaciółkach i ich relacjach w filmie „Agatha’s friends”, o hardrockowym klasyku zespołu Nazareth. http://duzypokoj17.pl/wp-content/uploads/2017/06/DP17-25_1.mp3Czytaj dalej…
Elżbieta Batory dla wielu do dzisiaj jest postacią budzącą dużo kontrowersji. Mówiono, że była kobietą niezwykłej urody, pełną uroku oraz wdzięku. Naprzeciw komplementom jednak wychodzą legendy. Jedna z nich głosi jakoby piękna arystokratka kąpała się w krwi dziewic w celu zachowania wiecznej młodości. Na podstawie oskarżeń nadano kobiecie przydomek KrwawejCzytaj dalej…
Czemu tak trudno nam samemu podejmować ważne decyzje? Ludzkość ma to do siebie, że boi się wyjść przed szereg i sprzeciwić się komuś innemu (a w szczególności rodzinie), aby zrealizować swoje marzenia. Kiedy ktoś wmawia nam, że nie damy rady zrobić tego, co zaplanowaliśmy, z czasem zaczynamy wierzyć w teCzytaj dalej…
Po spektakularnych porażkach, którymi dla wielu było „Batman v Superman” i nieszczęsny „Legion Samobójców„, oraz po zawirowaniach na stołku reżyserskim wokół planowanych „The Flash” i „The Batman”, Wonder Woman mogła być dla DC Universe zarówno ostatnią deską ratunku, jak i przysłowiowym gwoździem do trumny. Zanim film pojawił się na ekranach,Czytaj dalej…
Zazdrosne o gigantyczny sukces Marvel Studios, każde większe studio chce mieć własne filmowe uniwersum. I tak mamy powoli konające, acz niedawno napawające ciut większym optymizmem DCU, oraz budowane przez Legendary uniwersum wielkich monstrów z Godzillą i King Kongiem w rolach głównych. Swoje trzy grosze dorzuciło również Universal Pictures, które pod wdzięcznąCzytaj dalej…
Jak pewnie wiecie (albo i nie) przygodę z Ellą i Michy zaczęłam od drugiej części. W weekend nadrobiłam pierwszą – niecałe dwa dni i przeczytana 😀 A ostatnio nie mam tyle, ile bym chciała czasu na czytanie, do tego moje tempo czytania do najszybszych nie należy. Ella wraca ze studiówCzytaj dalej…
„Piękno wspierają trzy filary: kształt, umiar oraz ład. Nieobecność jednego z nich jest wyraźnie widoczna i zauważalna. Brak ładu skutkuje chaosem i zbędną zawiłością. Brak umiaru sprawia, że szybko tracimy z oczu główny wątek. Brak kształtu jest jak okręt pozbawiony wioseł sterowych oraz żagli – dryfuje bez celu.” Zacznę odCzytaj dalej…
Czy będąc świadkiem czegoś strasznego, zdarzenia, które mrozi krew w żyłach, można pozostać taką samą osobą, jak wcześniej? Czy traumatyczne chwile niszczą nas całkowicie? Czy to możliwe, by jeszcze kiedyś na naszej twarzy zagościł szczery uśmiech? Wyobraź sobie, że pewnego dnia, który nie różni się niczym od poprzednich, widzisz coś,Czytaj dalej…
„Żerca” to według mnie najlepszy, jak dotąd, tom z całego cyklu „Kwiat paproci”. Chociaż uważam, że poprzednie części są świetnie napisane, to muszę przyznać, że ta miło mnie zaskoczyła jeszcze bardziej wyższą jakością, jakby Autorka rozwinęła skrzydła, a przecież wciąż nie powiedziała ostatniego słowa. To piękne obserwować, jak Autorzy sięCzytaj dalej…
W szkole nie jest łatwo. Większość dorosłych powie, że nastolatki nie powinny narzekać, bo mają idealne i proste życie, a szkoła to ich najlepszy okres w życiu. Dla niektórych na pewno, ale to jest jednak życie. Nie ma przepisu na szczęścia ani miejsca, które mogłoby je dać, więc ta placówkaCzytaj dalej…
Czy w poszukiwaniu nowej ojczyzny można zabłądzić? Różnie o nich mówią: uchodźcy, imigranci, czasami pojawiają się brutalne, okrutne słowa. Większość ludzi miesza ich z błotem. W końcu to mordercy, którzy pragną grabić i niszczyć nasz świat. Nikt nie chce dać im schronienia. A czy pomyśleliście kiedyś, że prawda jest inna?Czytaj dalej…
Książki polskich autorów właściwie omijałam szerokim łukiem. Kilka pozycji zaliczyłam jeszcze za czasów szkolnych, przy czym były to tylko lektury. Na trzecim roku studiów udało mi się wygrać „Szczęście w cichą noc” – zdecydowanie nie zaiskrzyło między nami. Oczywiście książka jak najbardziej w porządku, taka ciepła, świąteczna, jednak chemii nieCzytaj dalej…
Ostatnio następuje u mnie jakiś przełom w sprawie polskich książek… „W rytmie passady” to moja druga polska książka w tym miesiącu. Do tego jest o tańcu, a ja za tańcem nie przepadam. A mimo wszystko opis fabuły mnie zaintrygował 😀 I wiecie co? Naprawdę zaczynam przekonywać się do naszych rodzimychCzytaj dalej…
Oryginalny, nieszablonowy, trzymający w napięciu – nie są to raczej najpopularniejsze epitety, którymi można opisać obecnie produkowane horrory. W większości przypadków należałoby je raczej określić jako sztampowe, przewidywalne i po prostu nudne. Jednak na szczęście od czasu do czasu, z reguły dzięki niezależnym albo debiutującym twórcom, zdarza się, że miłośnicy gatunku otrzymująCzytaj dalej…
Król Paelis nie żyje, Wielkie Płaszcze rozwiązano, a Falcio val Mond wraz ze swoimi dwoma przyjaciółmi skończył jako straż przyboczna jednego z Lordów Karawan, który chyba za punkt honoru postawił sobie nie płacić im za wykonywaną pracę. Mimo to Falcio, Kest i Brasti nie narzekają, ponieważ podróże z Tremondim umożliwiają im wypełnieniaCzytaj dalej…
Nie ukrywam, że znając dwa poprzednie filmy w dorobku Katarzyny Rosłaniec, czyli „Galerianki” i „Bejbi blues”, przed seansem najnowszego Szatan kazał tańczyć, targał mną nie tyle ostrożny sceptycyzm, co wyraźne, niebezpodstawne obawy, a nawet leki strach. Zachęcony obecnością tytułu w repertuarze festiwalu Off Camera i zaintrygowany samym pomysłem, postanowiłem zignorować głosik w mojej głowieCzytaj dalej…
Piękna i utalentowana Cécile szykuje się do opuszczenia rodzinnego miasteczka, by pod czujnym okiem matki rozpocząć w stolicy kraju karierę pieśniarki. Niestety w dniu wyjazdu dziewczyna zostaje porwana i trafia do tajemniczej krainy zwanej Trollus, gdzie ma zostać wydana za mąż za księcia trolli – Tristana. „Kocham cię – szepnęłam.Czytaj dalej…
Pierwsza część Strażników narobiła sporo zamieszania. Raz że mało który fan miał w stosunku do tego tytułu szczególnie wielkie wymagania, a dwa – komiksy na podstawie których powstał film, znane były chyba tylko najgorliwszym marvelowskim geekom. Jak się okazało, anonimowi Strażnicy Galaktyki z miejsca stali się jednym z najlepszych filmów w całym MCUCzytaj dalej…
Jak wygląda Twoja strefa komfortu? Czy wiesz kim właściwie jesteś? Każdy człowiek buduje sobie swoją własną, prywatną strefę komfortu. Gdyby zagłębić się w jakieś naukowe dysputy w tym temacie, to moglibyście odkryć, że naszą strefą komfortu jest na przykład nasz brzuch. Brzuch, w którym kryje się mnóstwo ważnych narządów iCzytaj dalej…
Jakiś rok temu czytałam książki o Callie i Kaydenie tej autorki i bardzo mi one przypadły do gustu. Niby zwykłe młodzieżówki, a poruszały naprawdę ważne tematy. Teraz miałam okazję sięgnąć po inną serię Jessici Sorensen, a mianowicie tej, o Elli i Michy (nie ogarniam odmiany jego imienia xd). Co prawdaCzytaj dalej…
Magdalena Knedler znana jest z takich tytułów jak Winda, Klamki i Dzwonki, Pan Darcy nie żyje oraz serii kryminałów z komisarz Anną Lindholm. Nowa powieść Magdaleny Knedler stanowi spory kontrast względem jej wcześniejszych książek. Tym razem autorka zabiera w swoich czytelników w niezapomnianą podróż z historią w tle. Lena Rajska, wnuczkaCzytaj dalej…
Karolina Kozioł w swojej debiutanckiej książce przedstawia zapiski z podróży do brazylijskich slumsów. Pojechała tam kręcić film o prawdziwej Brazylii – skrupulatnie schowanej przed oczami turystów. Brazylii pełnej biedy, przemocy, korupcji i… marzeń. To właśnie o marzenia autorka pytała swoich rozmówców. Czy udzielone przez mieszkańców faweli odpowiedzi mogą nas czegośCzytaj dalej…
„Osiem osób. Tajemniczy ogród zimowy. I eksperyment, którego nigdy nie zapomną… Godzina 17.00. Emily budzi się w podziemiach szpitala psychiatrycznego. Poznaje siedem osób, których nigdy wcześniej nie spotkała. Nikt nie pamięta poprzedniej nocy. Telefony oraz komputery zostały zablokowane. Z każdą godziną sytuacja zaczyna się pogarszać. Pojawiają się kolejne niewiadome iCzytaj dalej…
Trylogia Henryka Sienkiewicza to jedna z książek mojego życia. Jak żadna inna kojarzy mi się z domem rodzinnym, spokojnymi wieczorami, z aspiracjami, bo długo byłam za mała, żeby móc po nią sięgnąć. Później okazało się, że moja Mama czytała tę książkę, gdy była ze mną w ciąży. Dlatego wielkim sentymentemCzytaj dalej…
Przygotujcie się, nadchodzi ostateczna rozgrywka. Kelsea wiedziała, że w momencie gdy podjęła decyzję o zaprzestaniu wysyłania ludzi do Mortmesne, podpisała wyrok na Tearling. Nie powstrzymało to jednak młodej Królowej. Gotowa umrzeć dla swojego kraju i ludu, Kelsea musi szybko wymyślić jak obronić Tearling przed nadchodzącymi wojskami mortmesneńskimi i Szkarłatną Królową.Czytaj dalej…
Czekałem na drugi tom Xiąg Nefasa, nieco innej wersji tego, co znamy z Kroniki Galla Anonima. Czy ciąg dalszy historii porywa równie mocno? Małgorzata Saramonowicz poprzez postać Galla Anonima, czyli tytułowego Nefasa, Niegodnego, kronikarza Bolesława Krzywoustego przedstawia nam wersję historii, która nie zmieściłaby się w żadnym z podręczników. Intrygi, morderstwa,Czytaj dalej…
Ciężko zrozumieć, czym jest prawdziwy głód, kiedy właśnie zjadło się ciepły posiłek, a w domu jest pełno jedzenia. Na co dzień tego nie doceniamy, choć nie każdy ma tyle szczęścia w życiu. Doskonałym przykładem tego jest Feyre, która nie pamięta, kiedy ostatnio jej dom był pełen jedzenia; kiedy w ogóleCzytaj dalej…
Oparta na japońskim anime aktorska wersja Ghost in the Shell, narażała się miłośnikom kultowego oryginału, zanim jeszcze na dobre weszła do kin. Fanom nie pasował reżyser, nie pasowała tak zróżnicowana rasowo obsada i nie pasowała w szczególności odtwórczyni głównej roli, Scarlett Johansson. No bo w końcu, mimo iż utalentowana aktorka już w niezależnym sci-fi „PodCzytaj dalej…
Zaczęło się chyba od „Rain Mana” Barry’ego Levinsona. Wizja dotkniętych autyzmem, acz nieprzeciętnie uzdolnionych jednostek rosła w siłę z produkcji na produkcję, doprowadzając do wykształcenia się stereotypu, według którego zespół Aspergera czy autyzm nierozłącznie funkcjonują w duecie z – głównie ścisłymi – talentami. Reżyserzy dostrzegając udany, kasowy schemat powielali goCzytaj dalej…
Jest wiele rodzajów horrorów. Jedne – tak jak ostatnio recenzowane „Zło we mnie” – bazują na intrygującej narracji, nieustającemu napięciu, gęstej atmosferze i nieoczywistej fabule. Drugie z kolei, funkcjonują jako typowe straszaki przepełnione jumpscare’ami i w zamiarze mającymi wywołać gęsią skórkę pokracznymi, chuderlawymi potworami. Baba Jaga zdecydowanie chce należeć do tej drugiej grupy,Czytaj dalej…
COŚ NA KSZTAŁT MAGII Oglądając takie filmy, jak „Toy Story 3”, „Wielka szóstka” czy „Lego Batman: Film” można odnieść wrażenie, że twórcy kina familijnego coraz częściej – zamiast skupiać się na odbiorcy dziecięcym – robią wszystko, by to rodzic nie zasnął w kinie. Niestety, nierzadko zapominają przy tym o pierwotnymCzytaj dalej…