Ostatnio udało mi się obejrzeć „Biegnij, chłopcze, biegnij” – francusko-niemiecko-polski dramat z 2013 roku w reżyserii Pepe Danquarta, na podstawie powieści Uri Orleva pt.: „Ruz jeled ruz”. Muszę przyznać, że jak – o ile można tak powiedzieć – polską produkcję, film jest bardzo dobry. Może wyjaśnię mój stosunek do „polskiejCzytaj dalej…
„Drogówka” to film produkcji Polskiej w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego, z gatunku filmów kryminalnych i obyczajowych. Film opowiada historie siedmiu przyjaciół, których poza pracą łączy przyjaźń, imprezy, samochody i interesy. Wszystko zmienia się, gdy ginie jeden z nich. Częściej ta produkcja jest nazywana filmem, który przedstawia (podobno) prawdę o Polskiej policji.Czytaj dalej…
Jak daleko posuniesz się, by ocalić życie osoby, którą kochasz? Co jesteś w stanie zrobić, gdy masz na to zaledwie 20 minut? O 11:40 dzwoni telefon w mieszkaniu Loli. Jej chłopak, Manni, kurier handlarza brylantami, dzwoni z budki, by poinformować ją, że za dwadzieścia minut zginie. Przez nią, gdyż nieCzytaj dalej…
Chciałabym się dziś z wami podzielić swoimi odczuciami i zdaniem na temat jednego z (podobno) najlepszych filmów ostatnich czasów. Tym otóż filmem jest „Poradnik pozytywnego myślenia”. Film produkcji Stanów Zjednoczonych z 2012 roku, w reżyserii David O. Russell oparty na powieści Matthew’a Quick’a o tym samym tytule. Wielu z wasCzytaj dalej…
Tak się złożyło, że miałam okazje wybrać się do kina na Miasto 44. Przed seansem oczywiście widziałam zwiastun, który trudno było przeoczyć pośród różnorakich newsów filmowych. Miałam nadzieje, że zapowiedź pokazuje mi tylko jego część, że znajdę nowe sceny, które mnie pozytywnie zaskoczą. I oczywiście tak było. Jakie są moje odczuciaCzytaj dalej…
Jesteś kobietą z mocno zaawansowaną trzydziestką, ale jeszcze po właściwej stronie czterdziestki. Jedynaczką. Twój ojciec zostawił matkę (i Ciebie), gdy byłaś malutka. Próbujesz ułożyć sobie życie, choć bez rewelacyjnych skutków. Posiadasz talent, który chcesz pokazać światu, ale paradoksalnie sama w niego często wątpisz. Coś jest z Tobą nie tak! AleCzytaj dalej…
Bogowie. Wieczni i potężni. Odważni i decyzyjni. W zależności od kultury śmiertelni lub nie. Z reguły gniewni, butni i dumni, choć zdarzały się przypadki pokorne. Czasem pełni słabości i wad, cech w sumie bez znaczenia w obliczu ich możliwości. Kreatorzy i niszczyciele. Z bogami jest trochę jak z kurą. CoCzytaj dalej…
(Prometeusz − amerykańsko-angielski horror science fiction z 2012 roku w reżyserii Ridleya Scotta, ze scenariuszem Damona Lindelofa i Jona Spaihtsa. Muzykę do filmu skomponował Marc Streitenfeld, natomiast autorem zdjęć jest Dariusz Wolski.) ___________________________________________________________________________ {Podtytuł notki: 'FILMOWY KOGEL-MOGEL CZY TRYBUT KINOWY?’} ,,PROMETEUSZ” TEN, KTO OCZEKUJE ZUPEŁNIE NOWEGO FILMU, BĘDZIE NIECO ZAWIEDZIONY.Czytaj dalej…
Co mogę powiedzieć o tak wspaniałej lekturze jaką była książka Więzień labiryntu… Więzień labiryntu – książka kontra film. Może to był błąd, ale co się stało to się nie odstanie. W pierwszej kolejności byłam w kinie na ekranizacji owej książki, dopiero później ją przeczytałam. Po obejrzeniu filmu mogę powiedzieć, żeCzytaj dalej…
„Wiecznie żywy” to film z działu (podobno) horroru, komedii i dramatu (pytanie za sto punktów, jak może się łączyć komedia z dramatem?) Czy przypadkiem jedno nie wyklucza drugiego? Nie rozumiem tego), a jego premiera odbyła się 16 stycznia 2013 na świecie, jednak w Polsce na dużym ekranie ukazał się dopieroCzytaj dalej…
Gdy raz zabijesz, schodzisz do określonego poziomu. Gdy zabijesz kobietę, gdy zabijesz dziewczynkę… Gdy zabijesz dwie dziewczynki; przekraczasz pewien próg. . . . Herling. Bojownik. Buntownik. Indywidualista. Zamachowiec. . . . Film „Prowokator” to poetyckie zmaganie Anioła z Diabłem. W kilku momentach obrazu nie wiemy, w którym miejscu i poCzytaj dalej…
Co według Was ma większą moc- słowo czy obraz? Co do Was przemawia? Jak opisalibyście swój obraz za pomocą słów? Oto moja propozycja: Na moim rysunku jest koło duże, większe i kilka mniejszych w środku. Każdy okrąg ma swój kolor i znaczenie. Zielony to nadzieja, wyraźna linia. Nadzieja umiera ostatnia,Czytaj dalej…
Antoine Fuqua zabiera nas w brudną, policyjną i szybką, sensacyjną-kryminalną opowieść, która pomimo scen walk, bójek, pomimo strzelanin i brutalnych zachowań – snuje się trochę niczym film po wypaleniu trawy albo po spożyciu grzybów halucynogennych. Taki trochę teledysk, trochę Alicja w Krainie Czarów policjantów… W podróż tę jesteśmy zabierani myCzytaj dalej…
„The Crow” jest jak czarna, wilgotna, intensywnie pachnąca i zatrzymująca zmysły ziemia. Nie każdy weźmie ją do ręki. Innego przejdzie dreszcz. Nie każdy doceni jej przeszywającą wilgoć, nie każdy zrozumie sens jej brudu. Nie każdemu sprawi przyjemność obcowanie z nią. Inny w tej ziemi będzie się rozkoszował, zakocha może nawet.Czytaj dalej…
