Afryka ma/miała 3 wielkich artystów reggae. Jeden z nich, Południowoafrykańczyk Lucky Dube, już nie żyje – ponad 12 lat temu został napadnięty i zamordowany w swoim domu na przedmieściach Johannesburga. Dwóch pozostałych tuzów afrykańskiego reggae to Iworyjczycy: Alpha Blondy i Tiken Jah Fakoly. Ale zaraz za tą trójką umieścić można osobę, która gdyby nie wpadła w szpony narkotyków i alkoholu, zostałaby jednym z topowych artystów reggae na świecie! Mowa o człowieku nazywającym się swojsko Majek Fashek, choć jego pełne nazwisko w języku joruba brzmi Majekodunmi Fasheke.
Majek przyszedł na świat w Benin City w 1963 r. W przeszłości Benin był częścią wielkiego Królestwa Edo – jednego z najpotężniejszych państw afrykańskich okresu przedkolonialnego, natomiast dziś Benin City to stolica nigeryjskiego stanu Edo. Oboje rodzice późniejszej gwiazdy reggae pochodzili z grupy etnicznej Joruba, natomiast samo nazwisko Fasheke wywodziło się od zwrotu ifa kii she ke, oznaczającego arcykapłana, który nie kłamie. Po rozstaniu rodziców Majekodunmi pozostał z matką i wkrótce wstąpił do chóru zielonoświątkowego kościoła Aladura w Benin City, gdzie oprócz śpiewu nauczył się także gry na trąbce i gitarze.
Kariera muzyczna M. Fasheke rozpoczęła się na początku lat 80. XX w. Wtedy to, używając pseudonimu scenicznego Rajesh Kanal, założył wraz z Greggiem McRoyem i perkusistą Black Rice’em zespół o nazwie Jastix. Grupa wystąpiła w lokalnej telewizji, koncertowała z zespołem reggae The Mandators oraz wzięła udział, jako artyści sesyjni, w nagraniu pierwszej płyty piosenkarki Evi-Edny Ogholi.
W 1987 r. zespół Jastix przestał istnieć, a Rajesh Kanal, teraz już jako Majek Fashek, rozpoczął karierę solową. Debiutancka płyta pochodzącego z Benin City 28-letniego artysty zatytułowana „Prisoner of Conscience” („Więzień sumienia”) zdobyła duży rozgłos, a pochodzący z niej utwór „Send Down the Rain” został przebojem roku. Płytę doceniło również Stowarzyszenie Muzyków Nigerii (Performing Musicians Association of Nigeria – PMAN) przyznając Fashekowi kilka statuetek (m.in. dla Najlepszego Artysty Reggae Roku).
Kolejny krążek, również wydany dla Tabansi Records, pt. „I&I Experience” potwierdził ogromny talent Majeka, a do tego przyniósł hymn walki z apartheidem – piosenkę „Free Africa, Free Mandela„. Po dwóch pierwszych płytach wykrystalizował się styl M. Fasheke. Było to reggae z domieszką rocka, nie pozbawione afrykańskich wpływów. Nie powinno to dziwić, gdy będziemy wiedzieli, że muzycznymi idolami artysty z Benin City byli Bob Marley, Jimi Hendrix i Fela Kuti. Przy czym trzeba dodać, że Fashek niemal zawsze śpiewał po angielsku.
Dwa najbardziej znane albumy nigeryjskiego Marleya to „So Long, Too Long” z 1991 r. i „Rainmaker” z 1997 r. Pierwszy zachwycił krytyków, natomiast po wydaniu płyty w 1997 r. w Majeka Fasheka zaczęto nazywać w Nigerii The Rainmaker. Artysta stał się bardzo popularny i, co nie jest tożsame w warunkach afrykańskich, zaczął dużo zarabiać, m.in. dzięki kontraktowi reklamowemu z firmą produkująca napoje bezalkoholowe Diamalt. Niestety, pojawienie się sporych pieniędzy popchnęło Rainmakera w szpony nałogów. Alkohol, a zwłaszcza narkotyki, zrobiły z 50-latka starca i ludzki wrak. Majek Fashek stoczył się na dno. Pobyt w klinice uzależnień w Abudży pomógł na jakiś czas stanąć na nogi, a występ w 2016 r. przed dziesięciotysięczną widownią w czasie komediowego show Ayo Makuna pozwolił na chwilowe odbicie się od finansowego dna, jednak kolejny przeciwnik artysty z Benin City okazał się być nie do pokonania. Był nim carcinoma oesophagi, czyli rak przełyku. Majek Fashek przegrał z nim walkę 1. czerwca tego roku, w Międzynarodowy Dzień Dziecka. Fashek osierocił czwórkę swoich dzieci, zostawił też liczne grono fanów. Na szczęście jego muzyka pozostała.
Na dole dzisiejszego wpisu zamieszczam jeden z przebojów M. Fasheka, pochodzący z płyty „Rainmaker” utwór zatytułowany „Kpangolo”.
Majek Fashek
Prawdziwe nazwisko: Majekodunmi Fasheke
Ur. III 1963 r. – Benin City, Edo State, Nigeria.
Zm. 01.06.2020 r. – Nowy Jork, Nowy Jork, USA.
Żona: Rita, 4 dzieci: córka i 3 synów, m.in. Randy (ur. 1985) i Seun (ur. 1991).
Wybrane płyty: „Prisoner of Conscience” (1987), „I&I Experience” (1989), „So Long, Too Long” (1991), „Rainmaker” (1997), „Little Patience” (2005).
Ważniejsze utwory: „Send Down the Rain” (1987), „Free Africa, Free Mandela” (1989), „So Long, Too Long” (1991), „Kpangolo” (1997), „My Guitar” (2012).
Oficjalna strona na FB: TUTAJ