Afryka ma/miała 3 wielkich artystów reggae. Jeden z nich, Południowoafrykańczyk Lucky Dube, już nie żyje – ponad 12 lat temu został napadnięty i zamordowany w swoim domu na przedmieściach Johannesburga. Dwóch pozostałych tuzów afrykańskiego reggae to Iworyjczycy: Alpha Blondy i Tiken Jah Fakoly. Ale zaraz za tą trójką umieścić można osobę, która gdyby nie wpadła w szpony narkotyków i alkoholu, zostałaby jednym z topowych artystów reggae na świecie! Mowa o człowieku nazywającym się swojsko Majek Fashek, choć jego pełne nazwisko w języku joruba brzmi Majekodunmi Fasheke.

Majek przyszedł na świat w Benin City w 1963 r. W przeszłości Benin był częścią wielkiego Królestwa Edo – jednego z najpotężniejszych państw afrykańskich okresu przedkolonialnego, natomiast dziś Benin City to stolica nigeryjskiego stanu Edo. Oboje rodzice późniejszej gwiazdy reggae pochodzili z grupy etnicznej Joruba, natomiast samo nazwisko Fasheke wywodziło się od zwrotu ifa kii she ke, oznaczającego arcykapłana, który nie kłamie. Po rozstaniu rodziców Majekodunmi pozostał z matką i wkrótce wstąpił do chóru zielonoświątkowego kościoła Aladura w Benin City, gdzie oprócz śpiewu nauczył się także gry na trąbce i gitarze.

Kariera muzyczna M. Fasheke rozpoczęła się na początku lat 80. XX w. Wtedy to, używając pseudonimu scenicznego Rajesh Kanal, założył wraz z Greggiem McRoyem i perkusistą Black Rice’em zespół o nazwie Jastix. Grupa wystąpiła w lokalnej telewizji, koncertowała z zespołem reggae The Mandators oraz wzięła udział, jako artyści sesyjni, w nagraniu pierwszej płyty piosenkarki Evi-Edny Ogholi.

W 1987 r. zespół Jastix przestał istnieć, a Rajesh Kanal, teraz już jako Majek Fashek, rozpoczął karierę solową. Debiutancka płyta pochodzącego z Benin City 28-letniego artysty zatytułowana „Prisoner of Conscience” („Więzień sumienia”) zdobyła duży rozgłos, a pochodzący z niej utwór „Send Down the Rain” został przebojem roku. Płytę doceniło również Stowarzyszenie Muzyków Nigerii (Performing Musicians Association of NigeriaPMAN) przyznając Fashekowi kilka statuetek (m.in. dla Najlepszego Artysty Reggae Roku).
Kolejny krążek, również wydany dla Tabansi Records, pt. „I&I Experience” potwierdził ogromny talent Majeka, a do tego przyniósł hymn walki z apartheidem – piosenkę „Free Africa, Free Mandela. Po dwóch pierwszych płytach wykrystalizował się styl M. Fasheke. Było to reggae z domieszką rocka, nie pozbawione afrykańskich wpływów. Nie powinno to dziwić, gdy będziemy wiedzieli, że muzycznymi idolami artysty z Benin City byli Bob Marley, Jimi Hendrix i Fela Kuti. Przy czym trzeba dodać, że Fashek niemal zawsze śpiewał po angielsku.

Dwa najbardziej znane albumy nigeryjskiego Marleya to „So Long, Too Long” z 1991 r. i „Rainmaker” z 1997 r. Pierwszy zachwycił krytyków, natomiast po wydaniu płyty w 1997 r. w Majeka Fasheka zaczęto nazywać w Nigerii The Rainmaker. Artysta stał się bardzo popularny i, co nie jest tożsame w warunkach afrykańskich, zaczął dużo zarabiać, m.in. dzięki kontraktowi reklamowemu z firmą produkująca napoje bezalkoholowe Diamalt. Niestety, pojawienie się sporych pieniędzy popchnęło Rainmakera w szpony nałogów. Alkohol, a zwłaszcza narkotyki, zrobiły z 50-latka starca i ludzki wrak. Majek Fashek stoczył się na dno. Pobyt w klinice uzależnień w Abudży pomógł na jakiś czas stanąć na nogi, a występ w 2016 r. przed dziesięciotysięczną widownią w czasie komediowego show Ayo Makuna pozwolił na chwilowe odbicie się od finansowego dna, jednak kolejny przeciwnik artysty z Benin City okazał się być nie do pokonania. Był nim carcinoma oesophagi, czyli rak przełyku. Majek Fashek przegrał z nim walkę 1. czerwca tego roku, w Międzynarodowy Dzień Dziecka. Fashek osierocił czwórkę swoich dzieci, zostawił też liczne grono fanów. Na szczęście jego muzyka pozostała.

Na dole dzisiejszego wpisu zamieszczam jeden z przebojów M. Fasheka, pochodzący z płyty „Rainmaker” utwór zatytułowany „Kpangolo”.

Majek Fashek

Prawdziwe nazwisko: Majekodunmi Fasheke
Ur. III 1963 r. – Benin City, Edo State, Nigeria.
Zm. 01.06.2020 r. – Nowy Jork, Nowy Jork, USA.
Żona: Rita, 4 dzieci: córka i 3 synów, m.in. Randy (ur. 1985) i Seun (ur. 1991).
Wybrane płyty: „Prisoner of Conscience” (1987), „I&I Experience” (1989), „So Long, Too Long” (1991), „Rainmaker” (1997), „Little Patience” (2005).
Ważniejsze utwory: „Send Down the Rain” (1987), „Free Africa, Free Mandela” (1989), „So Long, Too Long” (1991), „Kpangolo” (1997), „My Guitar” (2012).
Oficjalna strona na FB: TUTAJ

Dodaj komentarz