Rok 1982, 40 lat temu. Całe Indie tańczą w rytm przeboju „Jimmy, Jimmy, Jimmy Aaja” (zamieszczam go na dole wpisu) śpiewanego ustami Kim Yashpal przez urodzoną na Trynidadzie Hinduskę Parvati Khan. Utwór pochodzi z przeboju kinowego „Disco Dancer”, w reżyserii Babbara Subhasha, w którym za muzykę odpowiadał 30-letni Bappi Lahiri, znany powszechnie jako Bappi Da. To bezsprzecznie kompozytor muzyki filmowej, który w latach 80. XX w. królował w produkcjach bollywoodzkich, ale również tollywoodzkich (z Bengalu Zachodniego) i sandalwoodzkich (kinematografia Kannada). Lahiri znalazł się także w Księdze Rekordów Guinnessa, gdyż w 1986 r. nagrał/wyprodukował 180 piosenek. Rekord zaiste trudny do pobicia.
Bappi Lahiri przyszedł na świat w Kalkucie, w rodzinie pochodzenia bramińskiego, jako Alokesh Aparesh Lahiri. Był jedynym synem pary wokalistów i muzyków klasycznych Aparesha i Bansuri. Chłopiec wychowywał się w komfortowych warunkach materialnych, co jak na Indie tamtych czasów nie było tak oczywiste. W wieku 3 lat Alokesh zaczął się uczyć gry na tabli, a jego nauczycielem był Pandit Samta Prasad. Ale to nie tabla i tabliści zrobiła największe wrażenie na młodym Lahirim. Alokesh zakochał się w twórczości i stylu bycia Elvisa Presleya.
Najbardziej spodobało mu się noszenie złotej biżuterii. Uważał, że złote łańcuszki przynoszą mu szczęście. Co ciekawe, do końca życia pozostał wierny Presleyowskiemu imidżowi.
W 1971 r. Alokesh przybył do Bombaju, czyli filmowej stolicy Indii.
Pierwszy film, do którego stworzył piosenkę nazywał się „Nanha Shikari” („Mały myśliwy”) a utwór „Tu Hi Mera Chanda” („Jesteś moim darem”) śpiewał sam Mukesh. Natomiast punktem zwrotnym rodzącej się kariery kalkutczyka było stworzenie muzyki do filmu „Zakhmee” („Ranny”) w reżyserii Rajy Thakura, dla którego była to pierwsza produkcja nagrywana w języku hindi (wcześniej kręcił filmy w języku marathi). W filmie piosenki Lahiriego śpiewali m.in. Lata Mangeshkar, jej siostra Asha Bhosle i Kishore Kumar, a kompozycję pod angielskim tytułem „Nothing is Impossible” wykonali wspólnie Kumar, Mohd Rafi oraz… Bappi Lahiri, który zadebiutował wtedy jako playback singer.
Do 1980 r. Bappi Da stworzył jeszcze kilka przebojowych soundtracków, na czele ze ścieżką dźwiękową do filmu „Chalte Chalte” z 1976 r., ale to lata 80. XX w. były złotym okresem w karierze Lahiriego. Wtedy to na ekrany weszły takie produkcje jak wspomniany wcześniej „Disco Dancer” (1981), „Sharaabi” (z Amitabhem Bachchanem w roli głównej, 1984), za który Bappi otrzymał Nagrodę Filmfare za najlepszą muzykę, „Przygody Tarzana” („Adventures of Tarzan”, 1985) z przebojem śpiewanym głosem Alishy Chinoy pt. „Tarzan My Tarzan”, czy hit „Dance Dance” (1987), gdzie ta sama Alisha śpiewała „Zooby Zooby” na modłę „Brother Louie” zespołu Modern Talking. Nie bez powodu Bappiego Lahiriego nazwano królem disco.
W latach 90. XX w. Bappi Da z jakości przeszedł w ilość. Co prawda rekord Guinnessa pobił w 1986 r., ale wydaje się, że miał wtedy szczęśliwszą rękę do przebojów. Stworzona w 1995 r. ścieżka muzyczna do filmu „Rock Dancer” w reżyserii Menona Roya pokazała, że czasy świetności maga z Kalkuty powoli mijają, co nie znaczy, że całkowicie o nim zapomniano. W 2002 r. światowym przebojem stał się utwór „Addictive” amerykańskiej piosenkarki r&b Shari Watson, znanej jako Truth Hurts. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że w hicie tym wykorzystano fragmenty nagrania „Thoda Resham Lagta Hai” śpiewanego swego czasu przez Latę Mangeshkar w filmie „Jyoti”, zaś skomponowanego przez Bappiego Lahiriego. Wytwórnia Saregama India, gdzie dokonano oryginalnego nagrania, domagała się od Amerykanów 500 milionów dolarów. Sprawa zakończyła się ugodą.
Na świecie bardzo dobrze przyjęto pozafilmowy album Lahiriego wydany w 2010 a zatytułowany „World Peace, Love & Harmony”. Krążek ten był blisko nominacji do Grammy 2011 jeśli chodzi 5 najlepszych albumów world music. Z Grammy się nie udało, natomiast 7 lat później Bappi Da otrzymał Nagrodę Filmfare za całokształt twórczości.
Lahiri, tak jak wielu innych gwiazdorów kina i muzyki w Indiach, zapragnął przekuć sukces estradowy w sukces na polu polityki, lecz jego start w wyborach parlamentarnych okazał się klapą, zdecydowanie przegrał w swoim okręgu wyborczym z prawnikiem Kalyanem Banerjeem. Kompozytor z Kalkuty skupił się więc na muzyce oraz na gościnnych występach w programach typu „Indian Idol”.
Bappi Lahiri zmarł w wyniku obturacyjnego bezdechu sennego (O.S.A.) w wieku 69 lat. Kondolencje rodzinie (żonie, dzieciom, wnukom) złożył sam premier rządu Indii, Narendra Modi.
Bappi Lahiri (beng. বাপ্পী লাহিড়ী)
Znany także jako: Bappi Da, Bappi Aparesh Lahiri, Disco King.
Prawdziwe nazwisko: Alokesh Aparesh Lahiri
Ur. 27.11.1952 r. – Kalkuta, Bengal Zachodni, Indie.
Zm. 15.02.2022 r. – Mumbaj, Maharasztra, Indie.
Żona: Chitrani (24.01.1977-15.02.2022, jego śmierć), 2 dzieci: córka Rema (ur. 1978) i syn Bappa (ur. 09.10.1981).
Wybrane soundtracki: „Chalte Chalte” (1976), „Disco Dancer” (1981), „Sharaabi” (1984), „Adventures of Tarzan” (1985), „Ittefaq” (2017).
Niektóre jego płyty nie będące soundtrackami: „Bappi Lahiri Presents Runa Laila: Superuna” z Runą Lailą (1982), „Bengali Modern Songs” (EP, 1983), „Bappi Lahiri Presents 'Little Star’ Rema Lahiri: Dance Songs For Children” z Remą Lahiri (1987), „World Peace, Love & Harmony” (2010), „Jai Ganesha” (2011).
Strona internetowa: TUTAJ
