bdn1Ostatnie dni czy nawet tygodnie to w Polsce (i nie tylko) fala upałów. Idealnym rozwiązaniem na upał wydaje się być… kula śniegowa! Ale jaka kula! Prosto z Kuby. W dodatku jak najbardziej czarna kula śniegowa.
Bola de Nieve (po hiszpańsku „kula śniegowa”) to pseudonim sceniczny jednego z najbardziej znanych wokalistów i pianistów kubańskich. Ignacio Jacinto Villa Fernández, bo tak nazywał się naprawdę, urodził się w 1911 r. w Guanabacoa, dzielnicy Hawany będącej ośrodkiem religii santería. Skończył Konserwatorium Muzyczne Mateu. Potem za dnia pracował jako szofer, wieczorami zaś przygrywał na pianinie w kinie, filmy były jeszcze wówczas nieme. Jego bliską przyjaciółką była Rita Montaner, pierwsza wielka gwiazda żeńskiej muzyki kubańskiej, znana w USA jako Rita de Cuba. Jednak pary nie łączyły relacje seksualne, albowiem Ignacio Jacinto Villa, czy jak już go wtedy wszyscy zwali Bola de Nieve, był gejem.
Sukces artyście przyniosło tournée po Meksyku oraz późniejsze występy w Europie. Bola de Nieve śpiewał nie tylko po hiszpańsku, ale także po angielsku, francusku, katalońsku i portugalsku. Właściwie kubański wokalista i pianista koncertując zwiedził połowę świata, bo oprócz Meksyku i Europy był także w Rosji, Korei, Chinach, większości krajów Ameryki Południowej oraz oczywiście w Stanach Zjednoczonych. Wszędzie śpiewane i grane przez niego bolera, habanery, cancióny czy son cubano spotykały się z żywiołowym aplauzem. Artysta zagrał także w pięciu filmach, w tym w argentyńskich produkcjach „Adiós Buenos Aires” (reż. Leopoldo Torres Ríos, 1938) i „Melodías de América” (reż. Eduardo Morera, 1941).
Bola de Nieve, mimo że gruntownie wykształcony i nigdy nieprzymierający głodem, był żarliwym zwolennikiem rewolucji kubańskiej i samego Fidela Castro. Rządami Fidela długo się nie nacieszył, zmarł w czasie występów w Meksyku, 13 lat po przejęciu władzy przez Castro.
Dziś, praktycznie nieznany w Polsce Bola de Nieve, zaliczany jest obok takich artystów jak Compay Segundo, Benny Moré, Pérez Prado czy Bebo Valdés do najwybitniejszych postaci muzyki kubańskiej XX w. Warto o tym pamiętać słuchając zamieszczony na dole wpisu utwór „Dejame Recordar”, który w jednym ze swoich filmów wykorzystał sam Pedro Almodovar.


Bola de Nieve

Prawdziwe nazwisko: Ignacio Jacinto Villa Fernández.
Ur. 11.09.1911 r. – Hawana, Kuba.
Zm. 02.10.1972 r. – Miasto Meksyk, Meksyk.
Wybrane płyty: „Bola de Nieve” z Orquesta José Sabre Marroquín (1953), „Bola De Nieve Con Su Piano” (1955), „Ay, Mamá Inés” / „Aquellos Ojos Verdes” / „Dibule Oñi” / „Drume Negrita” (EP, 1960), „Este sí es Bola” (1960), „Bola Canta Bola” (1970).
Ważniejsze utwory: „Tu no sabe inglé, Vito Manué” (1933), „Si Me Pudieras Querer” (1936), „Ay Mama Ines” (1960), „El Manisero” (1962), „Flor de la Canela” (1969).

Dodaj komentarz