Już za kilka dni w Rosji rozpocznie się święto fanów futbolu – Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej. To dobry moment, by sięgnąć po książkę, którą wespół z dziennikarzem sportowym Kajem Psottą napisał Mesut Özil, jeden z najlepszych ofensywnych pomocników na świecie.
Özil przyszedł na świat w Gelsenkirchen, w dzielnicy gdzie mieszkali jedynie Turcy i Libańczycy. Przez pierwsze lata życia mówił jedynie po turecku, bo nie było potrzeby wysławiania się w języku Goethego. Mesut, z racji tego, że był szczupłym, by nie powiedzieć chucherkowatym chłopcem, miał problemy, by dostać się do jakiejkolwiek szkółki piłkarskiej. Ale chodziło nie tylko o jego budowę fizyczną, lecz i o pochodzenie. Markus czy Michael nie mieli problemu ze znalezieniem się pośród trenujących chłopców, turecki Mesut już tak.
Dziś nazwisko i twarz Mesuta Özila jest znane na całym świecie, ale by tak się stało Turek z Gelsenkirchen musiał przejść długą drogę. Jest o tym mowa w wyżej wspomnianej książce „Magia w grze. Moja historia”, aczkolwiek ja czułem niedosyt jeśli chodzi o opis lat dziecięcych Mesuta. Nie napisano, jak radził sobie w szkole, zaś informacja o tym, że dla zabicia głodu kupował sobie w supermarkecie chleb tostowy i keczup o smaku chilli jest bodajże jedynym wspomnieniem tego, z jak dużą biedą, oczywiście w warunkach niemieckich, zmagała się rodzina Özilów.
Na oddzielne słowa uznania zasługuje polskie wydanie okładki książki. W wersji oryginalnej („Mesut Özil: Die Magie des Spiels”) Mesut ma na sobie niebieską koszulkę, natomiast w naszym wydaniu jest w czerwonej. I to właśnie czerwony trykot idealnie pasuje do żółtego wybrzuszonego napisu „Mesut Özil”. Dodam, że za adaptację okładki odpowiadał Piotr Szczepanik, twórca strony BookOne.pl.
Poniżej przedstawiam kilka fragmentów książki. Natomiast wpis ilustruję muzycznie utworem „Ghost Town” pochodzącym z najnowszej płyty „Ye” rapera Kanye Westa, będącego jednym z ulubionych wykonawców Mesuta Özila.
O dzieciństwie:
„W naszym domu w Gelsenkirchen mieszkało w sumie 10 rodzin, z czego dziewięć składało się z imigrantów. Na Bornstraße praktycznie nie mieszkali żadni Niemcy. My, cudzoziemcy – tak, wówczas tak siebie postrzegałem – żyliśmy poniekąd między sobą. Nie można mówić, że żyliśmy wspólnie z Niemcami, raczej obok nich”.
O decyzji w czyich barwach ma zagrać, Turcji czy Niemiec:
„Chwilami czułem się przytłoczony ciężarem tej decyzji. Nie chciałem nikogo denerwować czy zawieść. Codziennie powtarzałem sobie, że zdecyduję o tym następnego dnia, i codziennie odkładałem decyzję na dzień kolejny. Grałem na czas przeciwko sobie samemu. Tak było do czasu, gdy uświadomiłem sobie, że nikomu w ten sposób nie pomogę. Szczególnie sobie. Wymigiwałem się od decyzji, którą tak naprawdę podjąłem o wiele wcześniej. Bałem się chyba reakcji wszystkich tych, którym dałbym kosza. Jednak wówczas powiedziałem sobie: to moje życie, moja kariera, moja decyzja. Będę grał dla Niemiec”.
O pobycie w obozie dla uchodźców syryjskich w jordańskim Zaatari:
„Gdy wysiadłem z samolotu, szybko podbiegł do mnie chłopiec. Mógł mieć może z 10 lat. Miał na sobie dobrze znaną mi koszulkę – Realu Madryt z numerem 10 na plecach i moim nazwiskiem. „Jestem twoją małą wersją”, stwierdził z dumą i od tej pory nie odstępował mnie na krok. Gdy wziąłem go na ręce, przytulił się mocno do mnie i uśmiechnął się”.
O magii bycia piłkarzem Realu Madryt:
„Jeszcze przed moim transferem wiedziałem, że Real Madryt jest największym klubem na świecie. Ale nie będąc w środku tego klubu nie można mieć nawet wyobrażenia o jego wielkości. Trzeba czuć Real, aby go pojąć. Trzeba być częścią tego szalonego tworu, żeby go zrozumieć. Gdy po raz pierwszy założyłem białą koszulkę, poczułem najprawdziwsze dreszcze. Cały się trząsłem i nawet lekko przestraszyłem się tego, jak wielkie to wszystko wywarło na mnie wrażenie.”
Mesut Özil
Ur. 15.10.1988 r. – Gelsenkirchen, RFN (obecnie Niemcy).
Kluby jako junior: Westfalia 04 Gelsenkirchen (1995-1998), Teutonia Schalke-Nord (1998-1999), Falke Gelsenkirchen (1999-2000), Rot-Weiss Essen (2000-2005), Schalke 04 Gelsenkirchen (2005-2006).
Kluby seniorskie: Schalke 04 Gelsenkirchen (2006-2008), Werder Brema (2008-2010), Real Madryt (2010-2013), Arsenal Londyn (od 2013).
Występy w Reprezentacji Niemiec U-19: 11 (4 bramki).
Występy w juniorskiej reprezentacji Niemiec: 16 (5 bramek).
Występy w Reprezentacji Niemiec: 90 (23 bramki) – stan na początek czerwca 2018 r.
Sukcesy: młodzieżowe Mistrzostwo Europy (2009), Mistrzostwo Świata (2014), 5x Najlepszy Piłkarz Roku w Niemczech (2011, 2012, 2013, 2015, 2016), Puchar Hiszpanii (z Realem Madryt, 2010/2011), mistrzostwo Hiszpanii (z Realem Madryt, 2011/2012), Superpuchar Hiszpanii (z Realem Madryt, 2012), 3 x Puchar Anglii (z Arsenalem Londyn, 2013/2014, 2014/2015, 2016/2017).
Strona internetowa: www.mesutoezil.com