Niedawno wydawnictwo W.A.B wypuściło na rynek serię książek o postaciach historycznych, o których biografie na polskim rynku było ciężko. Jedną z takich książek była niniejsza opowieść o Izabeli Kastylijskiej. Sugerowałam się okładką i spodziewałam się beletryzowanej biografii, co bardzo mnie cieszyło, bo był czas, gdy okres panowania Królów katolickich, a więc Izabeli i Ferdynanda bardzo mnie interesował. Gdy tylko zaczęłam czytać tę książkę, okazało się, że nie jest to powieść a regularna biografia. Moim zdaniem pasowałby więc bardziej autentyczny portret Izabeli, jak to jest w innych wydaniach, ale mimo wszystko nasza okładka jest ładniejsza, chociaż wprowadziła mnie w błąd. Wspaniała, bogata opowieść o kobiecie, która żyła w czasach nieprzychylnych kobietom, zresztą chyba większość czasów to ciężki los kobiet.
Gdy Izabela przyszła na świat, nic nie wskazywało, że będzie rządziła Hiszpanią, miała starszego przyrodniego brata, który miał już żonę. Dlatego nie wiemy wielu rzeczy o dzieciństwie Izabeli, nie wiemy dokładnie, kiedy się urodziła, ani kiedy została ochrzczona, miała być jedną z wielu kobiet, która najwyżej wyjdzie za mąż tworząc nowy sojusz, może urodzi przyszłego króla. Los chciał inaczej, molestowany seksualnie przyrodni brat Izabeli, nie był w stanie spłodzić syna, a w to, że jest ojcem Joanny, swojej córki wielu wątpiło. Izabela miała jeszcze młodszego brata, który był potencjalnym dziedzicem, ale umarł. Dookoła Izabeli było wiele śmierci, umierali jej narzeczeni, dzięki którym miała szansę na tron. Fortuna przeznaczyła jej jednoczenie Hiszpanii i dokończenie rekonkwisty. Osiągnęła to dzięki małżeństwu z Ferdynandem Aragońskim, chociaż aby za niego wyjść musiała pokonać przeszkody godne awanturniczego romansu, a nawet po ślubie, ciężko było dopatrywać się happy endu. Izabela jest fascynującą postacią, głęboko wierząca, powołuje Inkwizycję, doprowadza do pokonania muzułmanów, wygania z kraju Żydów, prowadzi polityczną grę, wydając za mąż swoje córki, z różnym skutkiem. Finansuje wyprawę Kolumba i otwiera erę wielkich odkryć geograficznych. Żyła w ciekawych czasach.
Porwała mnie ta książka, chociaż wydaje mi się, że trzeba się interesować tym okresem historycznym, żeby w pełni ją docenić. Autorka jest zafascynowana czasami w których żyła Izabela i opowiada o nich ze swadą, nie szczędzi faktów i informacji, czasami przez wiele stron nie ma słowa o Izabeli, ale dowiadujemy się o Imperium Osmańskim z którym Izabela walczy, czy o warunkach w Nowym Świecie, który odkrył Kolumb, dla mnie to ogromna zaleta. Dzięki takiemu przedstawieniu tematu mamy cały kontekst, to nie bardziej rozbudowana notka encyklopedyczna, tylko pełna, soczysta opowieść o burzliwych czasach, relanego zagrożenia ze strony islamu, groźby nagłej śmierci.
Na pewno nie jest to książka do połknięcia na raz, dwa trzy, ja czytałam ją kilka dni, żeby w pełni wczuć się w klimat i objąć sieć powiązań i następstw. Super sprawa! Bardzo polecam!!
