Życie, jakie jest – każdy widzi. Nie dziwi więc, że co wrażliwsze osoby starają się zbudować w sobie wewnętrzny świat równoległy, do którego wpuszczają tylko te emocje, które są im niezbędne do utrzymania równowagi.
Taka jest też tytułowa „Renezja”, „Bezpańska poetka” o kilku niebach w zapatrzonych oczach, często stojąca jedną nogą w rzeczywistości, a drugą zakreślająca/rozszerzająca granice wyobraźni.
Poezja Renaty Grześkowiak jest o dobru – w ludziach, naturze, faunie i florze. Autorka gani, by zaakcentować co niewłaściwe i głaszcze, by osuszyć łzy i zażegnać smutek. Sprawiedliwie i bez zniekształceń ocenia otoczenie. Śmieje się też zazwyczaj z siebie, gdy na podstawie własnych potknięć wskazuje na przywary dotykające ogółu ludzkości. Jednak motywem łączącym wszystkie wiersze w jej tomiku jest miłość i wręcz namacalna empatia.
Tomik poezji zdobią repliki niesamowicie klimatycznych obrazów uznanego artysty, Marka Haładudy.
Bezpańska Poetka
drobne ciało
z kilkoma niebami
w roześmianych oczach
i aureola bezpieczeństwa
dla wszystkich stworzeń
które tulą się do niej.
Bezpańska Poetka
bezpieczny park
z kremowymi latarniami
wiewiórkami i Grajkiem …
To schody na latarnię morską
i skrzydła do przyszłości.
O autorce:
Niepoprawna optymistka z zadatkami na czarny humor. Ceni sobie szczerość oraz poczucie humoru. Śpiew i muzyka są nieodłączną stroną jej życia, czym — jak sama mówi — nie różni się od większości członków społeczeństwa. Poezja jest natomiast odskocznią od wszystkiego, a jednocześnie łączy szarość życia z pragnieniami ducha.
Więcej o książce:
http://www.psychoskok.pl/produkt/renezja