Gdy mówimy o współczesnej muzyce etiopskiej, na myśl przychodzą dwa nazwiska- Mulatu Astatke (twórca ethio-jazzu) oraz Mahmoud Ahmed.
Z tym że ten pierwszy skupił się głównie na nagraniach instrumentalnych, zaś atutem starszego o 2 lata Mahmouda Ahmeda jest głos. Trzeba od razu dodać, że to naprawdę ewenement, że najpopularniejszy wokalista w kraju chrześcijańskim, jakim niewątpliwie jest Etiopia to muzułmanin, Mahmoud, syn Ahmeda (zgodnie z amharskim zwyczajem w Etiopii nie ma nazwisk rodowych, a nazwisko danej osoby to jednocześnie imię jej ojca).
Mahmoud Ahmed zaczynał swoją karierę muzyczną jeszcze za rządów cesarza Haile Selassie I. Pierwszego singla udało mu się wydać wraz z grupą Venus Band.
Miał wtedy już 30 lat. Na początku lat 80. XX w. koncertował w USA. W 1986 r. dzięki belgijskiej wytwórni Crammed Discs wydano płytę Mahmouda Ahmeda „Erè Mèla Mèla”, będącą reedycją z 1975 r. Była to pierwsza etiopska płyta długogrająca, która ukazała się w Europie, a przy okazji kawał bardzo dobrej muzyki.
Od tej pory pieśniarz z Addis Abeby stał się znany nie tylko wśród etiopskiej diaspory, zaś miarą jakości jego twórczości było przyznanie mu BBC World Music Award 2007.
Jesienią 2014 r. 73-letni Mahmoud Ahmed wystąpił podczas warszawskiego Festiwalu Skrzyżowania Kultur.
Piszący te słowa miał okazję podziwiać etiopskiego wokalistę. Był to fenomenalny koncert. Już od pierwszej piosenki publiczność poderwała się z miejsc i tańczyła w rytm poszczególnych utworów, zaś amharskiej gwieździe starczyło siły i energii na ponadgodzinne show.
Najlepszą ilustracją muzyczną twórczości Mahmouda Ahmeda będzie piosenka zatytułowana „Selam”, co po amharsku znaczy oczywiście „Pokój”. Pokój między Etiopczykami i Erytrejczykami, między muzułmanami i chrześcijanami, pokój na świecie!
Mahmoud Ahmed (amh. መሀሙድ አህመድ)
ur. 08.05.1941 – Addis Abeba, Etiopia.
stan cywilny: żonaty, 7 dzieci.
wybrane płyty: „Alèmyé” (1974), „Erè Mèla Mèla” (1975), „Soul of Addis” (1997), „Yitbarek” (2003), „Tizita vol. 1” (2003).
ważniejsze utwory: „Etu Gèla” (1974), „Alèm Alèm” (1974), „Erè Mèla Mèla” (1975) „Selam” (1997), „Dera” (1998).