To koniec epoki królów.
„Strzelby miecze i zapomniana magia, która odżywa.
Prochowi magowie manipulują prochem strzelniczym, uzyskując w ten sposób nadnaturalne zdolności.
Były inspektor policji Adamat, a obecnie prywatny detektyw zostaje wezwany do pałacu, aby rozwikłać niezwykłą zagadkę. Jedno jest pewne – obalenie władcy to wyjątkowo krwawy interes. Dla wszystkich.
Dość marnotrawstwa, chciwości i korupcji.
Dość szlachty pijącej krew ludu.
Ja im pokażę nowy rodzaj czarów: …proch i kule.
Jutro odzyskam i oddam ludziom ich kraj.
Epoka królów dobiegła końca i to moja sprawka.
Ta książka jest po prostu obłędna. Złapałem się na tym, że wszystko mi się w niej podobało. Nowe podejście do magii, szybka akcja, ciekawy świat. Ale ubaw! – Brandon Sanderson, bestsellerowy autor
Proch i magia. Wybuchowa mieszanka. Obietnica krwi jest najlepszym debiutem, jaki czytałem od lat. – Peter V. Brett”
Pierwszy raz z Obietnicą krwi spotkałam się przy okazji targów książki. Już po samej okładce książka zaczęła mnie przyciągać. Kiedy przeczytałam jej opis, byłam pewna, że muszę ją przeczytać. Ostatnio miałam okazje wybrać się do miejscowej biblioteki, gdzie na jednej z półek odnalazłam tę książkę. Był to czysty przypadek, a jednak jakby na mnie czekała.
Obietnica krwi to pierwsza część serii zwanej Trylogią magów prochowych. Brzmi dość tajemniczo. Otóż wyobraźcie sobie, że w świecie zwykłych ludzi istnieją jeszcze osoby obdarzone trzema różnymi rodzajami magii. Potężni i przeciętni. Uprzywilejowani, zdolni i magowie prochowi. Pod tymi tajemniczymi nazwami kryją się niezwykli ludzie.
Uprzywilejowani wydają się najpotężniejszym rodzajem z tej trójki. Ponieważ potrafią dotykać Nieświata w zamian otrzymując kontrolę nad żywiołami.
Zdolni jak sama nazwa mówi ludzie, którzy mają jedną szczególną moc np. jak w przypadku prawej ręki Marszałka Polnego – Olema jest to brak zapotrzebowania snu.
Magowie prochowi to ludzie, których zdolności powiązane są z prochem strzelniczym. Potrafią kontrolować lot kul. Na wojnie nie mają sobie równych.
Pokój pomiędzy Uprzywilejowanymi i Prochowymi Magami od wieków był kruchy jak lód. Jedni na pierwszym miejscu stawiali SIEBIE. Drudzy – KRAJ. Kiedy ostatni z królów dla własnej korzyści postanawia sprzedać Adro – świat opanuje chaos. Nic nie będzie już takie same. Ponieważ „to koniec epoki królów…”.
Obietnica krwi to niesamowita powieść licząca sobie prawie 700 stron. Opowiadająca o próbie zaprowadzanie właściwego porządku w państwie zmierzającym ku upadkowi. Jest to książka o wojnie i cierpieniu. O ludziach pałających chęcią zemsty. Natłok ciągłej niczym niezmąconej akcji nie da wam ani chwili wytchnienia. Trylogia prochowych magów łączy w sobie wiele przeciwności, które los stawia na drodze bohaterów. Problemy, które nawarstwiają się z kolejnym rozdziałem, zaciekawiają czytelnika na tyle, że jeśli raz zajrzy do tej książki, to pozostanie z nią do ostatniej strony.
Bardzo fajną sprawą jest to, że w książce równolegle toczy się wiele akcji. Wykonane jest to w na tyle umiejętny sposób, aby czytelnik nie czuł się przytłoczony. Każda z nich opowiada w pewnym sensie inną historie z perspektywy różnych ludzi, jednak wszystkie są powiązane ze sobą tak bardzo, że powstaje jedna spójna całość.
Kolejną super sprawą jest fakt, że fabuła książki jest niepowtarzalna. Nie zdarzyło mi się przez cały swój okres czytelniczy ani razu natrafić na podobny pomysł. To naprawdę wielki plus dla autora.
Obietnica krwi to bez wątpienia książką, którą koniecznie trzeba przeczytać. Jej wyjątkowość mówi sama za siebie. Na pewno sięgnę po kolejne części.
