wdn4Dopiero co zmarł Luiz Melodia, a ziemski padół opuścił kolejny wielki muzyk i wokalista brazylijski – Wilson das Neves.
Das Neves był, podobnie jak Luiz Melodia, carioką, czyli rdzennym mieszkańcem Rio de Janeiro. Jak wiadomo, Brazylijczycy muzykę mają we krwi, podobnie jak futbol. Jednak sam dar boży nie wystarczy. Utalentowany piłkarz bez treningów i realizacji wytycznych trenera niewiele osiągnie. Podobnie jest w przypadku muzyka – bez ciągłych prób pod okiem maestra trudno zawojować sceny koncertowe świata. Nauczycielem Wilsona das Nevesa był Moacir Santos (1926-2006), ten sam człowiek, który ukształtował muzycznie Baden Powella (Baden Powell de Aquino, 1937-2000), jednego z najlepszych gitarzystów brazylijskich. Santos uczył das Nevesa gry na perkusji.
14-letni Wilson został zauważony przez Edgara Nunesa Roccę i zaproszony do występów w szkole samby Escola Flor do Ritmo. W wieku 21 lat das Neves był częścią Orquestra de Permínio Gonçalves, bandu łączącego sambę z popularnym pod koniec lat 50. XX w. w Brazylii jazzem.
W 1959 r. 23-letni Wilson das Neves zasilił szeregi formacji Conjunto de Ubirajara Silva. Po trzech latach rozpoczął roczną współpracę z państwową stacją radiową Rádio Nacional. Później były występy w kolejnej orkiestrze (Orquestra Sinfônica do Theatro Municipal do Rio de Janeiro) oraz praca w telewizji, m.in. w stacjach z São Paulo: Rede Excelsior i TV Tupi. Wilson das Neves był także muzykiem akompaniującym pianistce Carolinie Cardoso de Menezes (1916-1999) oraz członkiem zespołów Os Catedráticos (z Eumirem Deodato i Copinhą) i Os Gatos (z Eumirem Deodato i Durvalem Ferreirą).
W 1964 r. das Neves dołączył do czarnego trębacza Astora Silvy, mistrza gry na bongosach Rubensa Bassiniego, kontrabasisty Marinha oraz gitarzysty Daudetha „Neco” Azevedo. Cała formacja nazywała się Os Ipanemas, i chociaż panowie nagrali wspólnie tylko jedną płytę to 33-minutowy album „Os Ipanemas” dziś uważany jest za kultowe dzieło z pogranicza bossa novy, samby i muzyki afrobrazylijskiej.
W 1968 r. 32-letni das Neves nagrał pierwszą solową płytę – „Juventude 2000”. Zarówno ten album, jak i dwa następne, „Som Quente É o das Neves” i „Samba Tropi – Até Aí Morreu Neves”, publiczność przyjęła bardzo dobrze.
W latach 70. XX Wilson das Neves stał się cenionym muzykiem sesyjnym, mistrzem perkusji. Artysta z Rio de Janeiro wystąpił m.in. na płytach Beth Carvalho, Elzy Soares, Chico Buarque i Martinha Da Vili. Komponował utwory innym. Był także głównym ritmistą (człowiekiem wybijającym rytm) w szkole samby Império Serrano (pełna nazwa Grêmio Recreativo Escola de Samba Império Serrano).
W 1996 r. das Neves po 20 latach przerwy wydał kolejną płytę. Krążek „O Som Sagrado de Wilson das Neves” („Święty dźwięk Wilsona das Nevesa”) nagrany przy wydatnej pomocy Chico Buarque i Paula Césara Pinheiro, otrzymał Prêmio da Música Brasileira – jedną z najważniejszych nagród brazylijskich w dziedzinie muzyki rozrywkowej.
W 2003 r. Wilson das Neves dołączył do formacji Orquestra Imperial, kilkunastoosobowego zespołu wykonującego sambę, bossa novę i inne gatunki brazylijskie, ale mieszającego to z jazzem czy nawet rock’n’rollem. Liderem Orquestry Imperial był wtedy jeden z najbardziej kreatywnych współczesnych artystów brazylijskich Seu Jorge.
W 2006 r. das Neves wystąpił w niewielkiej rólce w biograficznym filmie fabularnym Ricarda van Steena zatytułowanym „Noel – Poeta da Vila”, a przedstawiającym sylwetkę przedwcześnie zmarłego na gruźlicę pioniera samby Noela Rosy (1910-1937). 5 lat później płyta das Nevesa „Pra Gente Fazer Mais Um Samba” otrzymała kolejną nagrodę Prêmio da Música Brasileira, tym razem w kategorii albumu w gatunku samby.
W 2016 r. mocno schorowany Wilson da Neves wystąpił u boku Caetana Veloso, Gilberta Gila i popowej piosenkarki Anitty w czasie otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Był to ostatni publiczny występ artysty. Wilson das Neves zmarł na raka w wieku 81 lat.
Jako ilustrację dzisiejszego wpisu wybrałem utwór w stylu bossa nova pod tytułem „Que é Isso Menina?” („Co to za dziewczyna?”) z 1976 r.

Wilson das Neves
Ur. 14.06.1936 r. – Rio de Janeiro, Brazylia.
Zm. 26.08.2017 r. – Rio de Janeiro, Brazylia.
Żona: Silvia Azeredo (1964-26.08.2017, jego śmierć).
Wybrane płyty: „Juventude 2000” (1968), „Som Quente É o das Neves” (1969), „Samba Tropi – Até Aí Morreu Neves” (1970), „Wilson das Neves” (1976), „Pra Gente Fazer Mais um Samba” (2010).
Ważniejsze utwory: „Irene” (1969), „Santeiro” (1969), „Que é Isso Menina?” (1976), „Brasão de Orfeu” (2004), „Pra Gente Fazer Mais Um Samba” (2010).
Strona internetowa: www.wilsondasneves.com.br

Dodaj komentarz