Miesiąc temu, w wieku 80. lat, zmarła Dolores Vargas – najsłynniejsza wokalistka hiszpańska lat 50., 60. i 70. XX w.
María Dolores Castellón Vargas, bo tak brzmiało jej pełne nazwisko, urodziła się w Barcelonie, ale jej rodzice byli Gitanos (hiszpańskimi Romami) pochodzącymi z okolic Walencji.
Jak to u Romów bywa mała Dolores dorastała wśród muzyki. Jej starszy brat, Enrique Castellón Vargas, bardziej znany jako El Príncipe Gitano (Książę Cyganów), zdobył rozgłos takimi przebojami jak „Penas de la Gorriona” i „Málaga Bella”. Inni bracia przyszłej gwiazdy estrady również związani byli z muzyką: Juan José Castellón Vargas grał na gitarze, natomiast Agustín Castellón Campos, czyli Sabicas (1912-1990), zaliczany jest do najlepszych artystów flamenco wszech czasów.
Dolores zadebiutowała na scenie w wieku zaledwie 15 lat. W 1951 r. wystąpiła w show flamenco zatytułowanym „Ronda ya Tiene Torero”, które wyreżyserował El Principe Gitano. Przedstawienie okazało się przebojem, a romska nastolatka rozpoczęła solową karierę. Nie były to czasy przyjemne dla Hiszpanów, krajem rządził despota, gen. Francisco Franco. M.in. na skutek dziwnej sytuacji politycznej Dolores Vargas ograniczyła zakres swoich występów głównie do katalońskiej Barcelony, czyli miejsca, w którym frankiści nie czuli się najlepiej. Wtedy to właśnie rozwinął się styl zwany z czasem rumbą katalońską (Rumba Catalana). Dziś można powiedzieć, że rumba katalońska to Dolores Vargas, to bez dwóch zdań.
Pani Vargas za sprawą mocnego głosu zwana była „La Terremoto”, co po polsku oznacza ni mniej, ni więcej, tylko… trzęsienie ziemi. Piosenkarka wylansowała wiele przebojów, z których na pewno należy wspomnieć takie hity jak: „Tío, tío, tío”, „La Moto”, „Porom Pompero”, „La Piragua”, „Macarrones”, „Se Va a Covadonga” czy wreszcie „Achilipú”, utwór ten zamieszczam na dole wpisu. W niektórych nagraniach artystkę wspierał jej mąż, znakomity gitarzysta, Pepe Castellón.
Pod koniec lat 70. XX w. Dolores Vargas zaprzestała nagrywania, a chwilę później również koncertowania. Różne były plotki na jej temat. Wg niektórych źródeł hiszpańska diwa przystąpiła do sekty, będącej połączeniem wierzeń voodoo z dogmatami chrześcijaństwa. Inni twierdzili, że pani Vargas popełniła samobójstwo. Nie popełniła, choć na estradę już nie wróciła. Pozostały za to jej piosenki. Pełne ekspresji, naszpikowane emocjami, wdzierające się pod czaszkę słuchacza. I za to należą się Dolores Vargas wielkie słowa podziękowania.
Dolores Vargas
Pełne nazwisko: María Dolores Castellón Vargas.
Ur. 16.05.1936 r. – Barcelona, Katalonia, Hiszpania.
Zm. 07.08.2016 r. – Walencja, Hiszpania.
Mąż: José „Pepe” Castellón, 1 córka.
Wybrane płyty: „Dolores Vargas and Company” z Pepem Castellónem (1960), „Spain’s Most Exciting Singer” (1965), „Viva Flamenco! Una Antologia Del Baíle Flamenco” (1967), „Dolores Vargas „La Terremoto” (1972), „Gitana Real” (1975).
Ważniejsze utwory: „Una Moneda Le Di” (1964)”, „La Moto (1967), „La Piragua” (1970), „Achilipú” (1970), „Macarrones” (1974).
