Szesnaście lat temu zimy w Polsce były jeszcze prawdziwymi zimami. Z mrozem i ze śniegiem. Podczas jednej z takich zim, którą spędzałem w małej miejscowości na Warmii w domku należącym do mojego tunezyjskiego znajomego, Moncefa Chaheda, i jego polskiej żony, nudziłem się niemożebnie. W domku, a właściwe w starej rozsypującej się wiejskiej chałupie, mieszkałem sam, jeśli nie liczyć pary kociego rodzeństwa oraz kilku kur i koguta z pobliskiego kurnika. Do dyspozycji miałem rozklekotany czternastocalowy czarno-biały teleodbiornik produkcji radzieckiej, odbierający tylko pierwszy program Telewizji Polskiej, nieprzestrojone radio oraz… francuskojęzyczne gazety z Tunezji, w które Moncef obwijał jedzenie do mnie dowożone. Z nudów sięgałem po owe gazety. Nie znam francuskiego, lecz trzeba było być idiotą, by nie załapać, że pierwsze 3-4 strony każdej gazety w Tunezji poświęcone były prezydentowi Zin al-Abidinowi ben Alemu (który swego czasu przez 4 lata był ambasadorem w Polsce). Omijałem więc początek gazet, skupiając się na stronach sportowych i poświęconych kulturze. Podczas przeglądania jednej z wyżej wspomnianych gazet natrafiłem na reklamę wielkiego koncertu muzycznego, który miał się odbyć w Tunisie. Obok wykonawców arabskich miał tam także wystąpić zupełnie nieznany mi wówczas zespół Charanga Habanera. Czarno-białe zdjęcie przedstawiało grupę kilkunastu uśmiechniętych młodych mężczyzn wykonujących właśnie jakiś utwór w czasie koncertu. Zdziwiło mnie to, że nie kojarzyłem tej kapeli, bo fanem muzyki kubańskiej byłem od dawna.
Na sprawdzenie Charangi i tego, co zespół prezentuje na scenie czekałem ładnych parę lat. Internet zaledwie raczkował, serwis YouTube powstał w 2005 r. Dopiero po tym czasie dowiedziałem się, że Charanga Habanera to jedna z popularniejszych grup wykonujących timbę. Timba to gatunek muzyczny łączący ze sobą salsę, amerykański r&b i lajtowy hip-hop, zaś doprawiony rytmami afrokubańskimi.
Charanga Habanera powstała w 1988 r. Większość członków grupy urodziła się w Hawanie, a przynajmniej w niej mieszkała. To a propos drugiego członu nazwy. Natomiast charanga to styl muzyczny popularny na Kubie w latach 40. i 50. XX w. (stąd przeglądając tunezyjską gazetę pomyślałem, że Charanga Habanera musi być zespołem tak dawno założonym, jak np. Orquesta Aragón, Las Maravillas czy Septeto Nacional), a więc przed Rewolucją.
Pierwsze dwie płyty zespołu przeszły właściwie bez echa. Dopiero utwór „Me Sube la Fiebre” („Miłosna gorączka”), z płyty pod tym samym tytułem, okazał się wielkim hitem. Charanga stała się wiodącą grupą wykonującą timbę. Żeby jednak nie było tak słodko i różowo władze komunistyczne przytemperowały Hawańczyków. Cenzorzy odpowiadający za kulturę kubańską stwierdzili, że teksty Charangi zawierają zbyt dużą ilość wulgaryzmów. Możliwość występów grupy została zablokowana. Na szczęście był to jedynie czasowy ban. Natomiast stałym elementem towarzyszącym Charandze były ciągłe rotacje składu. W 1997 r. do zespołu dołączył David Calzado, który szybko został liderem grupy. I tak jest do dziś. Dość powiedzieć, że dosyć często Hawańczycy anonsowani są na plakatach reklamujących ich występy jako David Calzado y su Charanga Habanera (David Calzado i jego Charanga Habanera).
Charanga Habanera wydała ok. 20 płyt, w tym album koncertowy z występów w USA, za który zespół otrzymał nominację do nagród Latin Grammy za Najlepszy Album. Rok przed wspomnianą płytą ukazał się na rynku krążek zatytułowany „Chan… Chan… Charanga”. Właśnie z niego pochodzi utwór „Chan Chan”, który zamieszczam na dole wpisu. Oczywiście jest to nowoczesna (rapowana!) wersja przeboju Buena Visty Social Club pod tym samym tytułem. Taki „Chan Chan” w wersji timba, w wersji light, w sam raz na koniec karnawału.
Charanga Habanera
Skład grupy: Sergio David Calzado – ur. 1959 r. – Hawana, Kuba, Leísdiel „Chapi” Gonzales Castillo, Juan Manuel Jiménez Chávez, Carmelo André „El Abuelo” Llanes – ur. 03.04.1953 r. – Kuba, Orlando „Orlandito” Lázaro Mengual Abreu – ur. 18.12.1969 r. – Kuba; David „Dandi” Montes de Oca Guerra, Pedro „Piter” Nieto Mora, Helder Rojas Varona – ur. Hawana, Kuba, Heikel Valdes García – ur. Kuba.
Byli członkowie: Sandier Ante, Armando „Mandy” Inosvany Cantero – ur. Hawana, Kuba, Randolf Chacón Paz – ur. 06.04.1977 r. – Hawana, Kuba, Osmani Collado Martínez – ur. 30.09.1966 r. – Kuba, Noel Díaz Cruz – ur. 26.02.1970 r. – Kuba, Tirso Duarte – ur. 12.04.1978 r. – Hawana, Kuba, Pedro Pablo Gutiérrez, Eduardo Lazaga Salgado, Danny Lozada Guzmán – ur. 27.04.1973 r. – Hawana, Kuba, Joe Michel „El Menor de la Salsa” Maza Márquez – ur. 16.03.1978 r. – Hawana, Kuba, Lázaro „Lázarito” Jesús Mengual Abreu, Marcos „Marquitos” Morales, Gilberto „Gilbertón” Moreaux Soto – ur. 1967 r. – Hawana, Kuba, Aned Mota, Roberto Carlos „Cucurucho” Rodríguez Valdés – ur. 22.08.1977 – Hawana, Kuba, Yunior Romero, Leocidio „Leo” Vera – ur. Guantanamo, Kuba.
Wybrane płyty: „Me Sube la Fiebre” (1992), „Chan… Chan… Charanga” (2001), „Live in the USA” (2002), „¡Marina quiere bailar!” (2003), „El ciclón de la Habana” (2005).
Ważniejsze utwory: „Me Sube la Fiebre” (1992), „Chan Chan” (2001), „Charanga Ay Amor” (2006), „Señora” (2008), „La Chica Mas Bella” (2009)
Strona internetowa: www.charangahabanera.net
