bss2Na początku była semba, jak nie bez słuszności twierdzą mieszkańcy Angoli, protoplastka brazylijskiej samby. Potem zapanował szał na kizombę – szkoły nauki tańca tego stylu muzycznego są i w Polsce. Najnowszym przebojem pochodzącym z Angoli jest zaś kuduro (czyt. z portugalska kuduru), czyli semba, zouk, soca i dźwięki afrykańskie polane elektronicznym sosikiem.

Bez wątpienia najbardziej znanym przedstawicielem kuduro jest kolektyw Buraka Som Sistema.
Grupa powstała 13 lat temu, a stworzyli ją dwaj Portugalczycy i Angolańczyk działający wcześniej w formacji 1-UIK Project oraz inny człowiek z Angoli, raper z grupy Conjunto Ngonguenha. Buraka wzięła swą nazwę od przedmieść miasta Amadora, leżącego niedaleko Lizbony, natomiast Som Sistema to portugalski odpowiednik angielskiego Sound System.
Pierwsza płyta, a w zasadzie EP-ka, BSS ukazała się w 2006 r. i nosiła szumny tytuł „From Buraka To the World”, lecz dopiero kolejny krążek, „Black Diamond” narobił szumu. Dla wielu bywalców klubowych parkietów w Europie był to nie lada szok, muzyka elektroniczna przetykana afrykańskimi rytmami. Takie coś owszem, we Francji, w Wielkiej Brytanii, może w Niemczech czy Szwecji, ale pod tym względem Portugalia zawsze była w tyle. Co bardziej świadomi słuchacze chcieli wiedzieć czemu akurat Afryka, czy ma to jakąś głębszą filozofię. Oczywiście, dwóch członków grupy pochodziło z targanej jeszcze do niedawna, a teraz prężnie rozwijającej się Angoli, ale jak wyjaśniał w wywiadach jeden z nich, Kalaf Ângelo „Ludzie przy naszej muzyce powinni zwyczajnie się upić i dobrze się bawić”, co jednoznacznie pokazuje, że w twórczości Buraka Som Sistema nie należy doszukiwać się jakiegoś głębszego przesłania. Rzecz jasna nie oznacza to, że muzyka BSS jest płytka, miałka i ogólnie wpisuje się w kanon typowego klubowego „umcia-umcia”. Tak nie jest. Na potwierdzenie tych słów na dole wpisu zamieszczam jeden z moich ulubionych kawałków imprezowych (a dodać należy, że od czasów eurodance’u praktycznie nie słucham muzyki klubowej, bo wg mnie elektronika pozbawia numer duszy) – „IC19” z płyty „Black Diamond”. Początek utworu wydaje się być typowym klubowym tłuczkiem, zapętlonym motywem powtarzanym przez cały czas trwania kawałka. Ale nie, bo oto mniej więcej po minucie wchodzimy na wyższy level, z którego BSS nie pozwoli nam już zejść do samego końca. Oczywiście to tylko mój odbiór utworu, lecz dodam, że zaprezentowałem „IC19” osobie głęboko siedzącej w brzmieniach elektronicznych i jej (a raczej jego) reakcja była bardzo pozytywna – „Coś świeżego, ożywczego”.

Buraka Som Sistema wielokrotnie odwiedzali nasz kraj. Przy okazji koncertów zwiedzili Polskę może nie wszerz, ale na pewno wzdłuż, gdyż występowali w Szczecinie, Gdyni (Opener 2009), Gdańsku, Warszawie i Krakowie (Selector Festival 2012). I na pewno jeszcze nad Wisłę powrócą, zaś my życzmy sobie, by z ich kolejnymi płytami powróciła też większa ilość afrykańskich motywów w zamieszczanych w utworach, bo niestety z tym ostatnio jest nie najlepiej.

Buraka Som Sistema
Skład zespołu: Kalaf Ângelo – ur. Benguela, Angola; João „Branko” Barbosa; Andro „Conductor” Carvalho – ur. Angola. DJ Riot – ur. jako Rui Pedro Soares da Silva Pité; Karla „Blaya” Rodrigues – ur. 1988, Brazylia.
Wydane płyty: „From Buraka To the World” (EP, 2006), „Black Diamond” (2008), „Sound of Kuduro” (EP, 2008), „Komba” (2011), „Buraka” (2014).
Ważniejsze utwory: „Wawaba” z Petty (2006), „IC19” (2008), „Sound of Kuduro” z: M.I.A., DJ Znobia, Saborosa i Puto Prata (2008), „Kalemba (Wegue Wegue)” z Pongo Love (2008), „Hangover (BaBaBa)” (2011).
Strona internetowa: www.buraka.tv

Dodaj komentarz