Augusta Docher to pseudonim polskiej autorki Beaty Majewskiej, która pod prawdziwym nazwiskiem publikuje książki z gatunku literatury obyczajowej, a pod pseudonimem tytuły młodzieżowe, wliczając w to new adult oraz young adult.

„Kryształowe serca” to historia Fabiany, młodej studentki zajmującej się modelingiem, która pada ofiarą porwania. Gdy odzyskuje przytomność znajduje się w luksusowej posiadłości, bez możliwości ucieczki. Jej porywacz to kazachstański miliarder, jednooki gangster zapewniający Fabianie najlepsze możliwe warunki, biorąc pod uwagę zamknięcie. Młoda dziewczyna nie traci jednak nadziei na odzyskanie wolności i dzielnie stawia czoło porywaczowi, stopniowo zdobywając kluczowe informacje, które mają jej pomóc odkryć prawdę.

Augustę Docher charakteryzuje proza mocna, wywołująca w czytelniku masę emocji, uśmiech i łzy. Początkowo ciężko było mi się wczuć w prezentowaną historię, jednak im dalej, tym było lepiej. Już teraz podkreślmy to, co zaskakujące w temacie porwania Fabiany – poza ograniczeniem wolności, na dziewczynę tak naprawdę nie czekają żadne nieprzyjemności. Nie jest zamknięta w małym pokoju, głodzona, wykorzystywana, ani torturowana. Ba, wręcz przeciwnie! Jest traktowana jako niezwykle ważny gość, o którego należy dbać.

Wątek miłosny poprowadzony w tym tytule przywodzi mi od razu na myśl syndrom sztokholmski. Dla tych, którzy nigdy o nim nie słyszeli – jest to syndrom przywiązania ofiary porwania do porywacza, czasami wiążąc się z uczuciem i bronieniem porywacza, stawianiem go w dobrym świetle. Między Fabianą, a Karimem rodzi się uczucie, którego być może nie da się opisać jako podręcznikowego przykładu historii miłosnej, jednak wiąże się z nim tak wiele emocji i przeżyć, że na pewno czytelnicy nie będą zawiedzeni.

„Kryształowe serca” to powieść wielowątkowa, z charakterystycznymi i pełnymi życia postaciami, wzruszająca i wciągająca. Tajemnice nakręcają akcję, która na chwile nie zwalnia, gorące uczucie rozgrzewa serce, a sama historia pozwala oderwać się na chwilę od rzeczywistości i zrelaksować się przy naprawdę dobrym kawałku polskiej literatury. To tylko dowodzi, że polscy autorzy naprawdę zasługują na uwagę!

Weronika Bar